De vacante voorstad

Het Noordelijke deel van het schiereiland Meulestede te Gent vormt een geïsoleerde woonwijk dat volledig is ingesnoerd door haveninfrastructuur. Fragmenten van negentiende eeuwse  bouwblokken worden afgewisseld door slabs en torens met sociale woningbouw uit de jaren 1960-70. De globale stedenbouwkundige structuur van de wijk is in de loop van de jaren zoek geraakt. De groenfragmenten die in de wijk aanwezig zijn vormen betekenisloze restruimtes.

Het masterplan heeft als doel de hele wijk duurzaam te verdichten. Dit betekent een verdichting die tezelfdertijd een verbetering ambieert van de bestaande ruimtelijke indeling en bovendien een draagvlak creëert voor die verdichting bij de bestaande bewoners. Het doel is niet enkel een densere wijk maar ook een wijk met een betere verhouding tussen publieke, collectieve en private ruimtes en een sterkere sociale cohesie. Dat alles met in het achterhoofd de zoektocht naar nieuwe woonvormen met een andere wijze van ruimtedeling en grondbeheer die een antwoord bieden op de toekomstige woonvraag in Vlaanderen

Het masterplan zet in op het herverkavelen van het gebied, dit zowel ruimtelijk als naar bestemming en statuut van de verschillende plekken. Daarbij wordt één samenhangende leesbare publieke ruimte gecreëerd onder de vorm van een snoer van gekoppelde parkkamers. Het doorgaand verkeer wordt geknipt en het parkeren wordt zoveel mogelijk geconcentreerd aan de randen van het gebied. Op die manier ontstaat een doorwaadbaar parkgebied voor zachte weggebruikers. Naast publieke ruimte worden collectieve ruimtes geïntroduceerd die de bestaande en nieuwe bebouwing een extra buitengebied geeft. Dit zal de onbestemde buitengebieden doen verdwijnen en de sociale cohesie bevorderen.