“Energetic City 2050” is een open ideeënwedstrijd naar een nieuw energetisch panorama voor de stad Arnhem. Hoe kan Arnhem zich in de toekomst transformeren naar een duurzaam samenspel van productie en consumptie van energie? Hoe kan energie worden verknoopt met andere ruimtelijke systemen zoals mobiliteit, voedsel, water en grondstoffen? Het uitgangspunt van de prijsvraag is dat fossiele bronnen en energiereuzen in 2050 ouderwets zijn. De opgave houdt in om te onderzoeken hoe de stad Arnhem er in 2050 uit kan zien, hoe ze voorzien wordt van energie en hoe de bewoners zich daarbij zullen organiseren.

Ons voorstel is gebaseerd op het uitgangspunt dat de inwoners van Arnhem het heft in eigen handen nemen in het streven naar energetische autarkie. Daarvoor moeten ze samenwerken in de vorm van coöperatieven. Er worden semipublieke netwerken op wijk- en stadsniveau opgericht om deze samenwerking te ondersteunen: warmtenetwerken, elektriciteitsnetwerken, waternetwerken,… Echter, een netwerk functioneert pas optimaal wanneer er, naast een infrastructurele onderlegger, ook een infrastructuur aanwezig is die een bufferend vermogen bezit. Een groot probleem bij de huidige elektriciteit- en warmtenetwerken is immers dat de “overcapaciteit” niet kan worden opgeslagen.

In het ontwerp is onderzocht hoe deze technische bufferinfrastructuur ruimtelijk vertaald kan worden in nieuwe publieke ruimtes voor de stad, zoals collectieve wintertuinen (als warmtebuffer), stuwmeren (als elektriciteit- en waterbuffers), parkeergebouwen voor elektrische voertuigen (als elektriciteitsbuffers). In dit laatste functioneert de afzonderlijke batterij van elk voertuig als schakel binnen één grootschalige elektrische bufferinfrastructuur. Kortom, nieuwe semipublieke netwerken genereren nieuwe semipublieke verblijfs- of gebruiksruimtes.

De stad ondersteunt de inwoners van Arnhem om nieuwe coöperatieven op maat te ontwikkelen. De fysieke ruimte hiervoor wordt vrijgemaakt gemaakt door het huidige mobiliteitssysteem efficiënter te organiseren. Mobiliteit wordt gericht op energie-efficiënte en weinig plaatsnemende zelf aangedreven transportmiddelen – voet, fiets, rolstoel, bakfiets, fietskar, fietstaxi,… – eventueel elektrisch ondersteund. Ander transport, zoals trolleys, trams, lightrails, autodelen of individuele auto’s hebben enkel toegang tot bij de grootste gemeenschapsvoorzieningen in de wijken. Het streven naar energetische autarkie gebeurt door de warmte-behoevende en warmte-producerende functies op lokaal niveau te koppelen. Doel is het ‘bovenliggende’ netwerk voor de gemiddelde Arnhemmer te minimaliseren en te hervormen van een verplicht systeem naar een ondersteunend netwerk voor energietekorten en -overschotten.